Er is een hoop gebeurd, en toch ook weer niet genoeg. Via LinkedIn werd ik benaderd door een recruiter van Maandag. Hele goede en leuke gesprekken gehad waarin het ging over mij als persoon,  mijn ambities en de mogelijkheden voor volgend schooljaar. Invallen op diverse scholen. Opties tot inkorten van mijn werkweek mocht ik meer tijd nodig gaan hebben voor opleidingen of ZZP werk rondom innovatie. Gesprekken blijven doorgaan totdat er een knoop doorgehakt kan worden. 

Een hoop om over na te denken.

Vervolgens ook benaderd door Derec. Ook weer een heel fijn gesprek. Ik kan zijn wie ik ben, hoef mijn ambities niet te verbergen en kan duidelijk zeggen wat ik graag wil. Ik heb namelijk niks te verliezen. En eerlijkheid duurt het langst. Ook hier volgt een gesprek,  face to face, uiteraard met 1,5 meter afstand.

Ook op mijn huidige school heb ik een gesprek aangevraagd met de directie en de buitenschoolse manager. Ik wil weten wat mijn opties zijn binnen de stichting. 

Ik weet wat ik wil, ik weet waar ik heen wil en ik geloof oprecht dat ik een hoop kwaliteiten heb die ik in kan zetten voor het onderwijs. Ik wil die betekenis geven. Die betekenis waar ik het eigenlijk altijd al over heb gehad. Alleen nu in een andere vorm. 

Deel zijn van een team wat toekomst gaat geven aan het onderwijs. Zorgen dat er goede digitale mogelijkheden zijn om het onderwijs te verbeteren. Leerkrachten coachen en ondersteunen, als voorbeeld mijn huidige IB'er die mij echt heeft geleerd hoe je er kan zijn voor iemand op professionele manier. Hoe je eerlijk en oprecht kan zijn zonder ook maar enige negativiteit. Dat wil ik delen,  dat wil ik ook. Alleen niet in de vorm van een IB maar als digital coach of hoe het dan ook genoemd gaat worden. Het is nodig. Nodig in deze maatschappij, om te zorgen dat leerkrachten, ondersteunend personeel en natuurlijk die kinderen, onze leerlingen, op een goede en veilige manier kunnen leren. Echt niet alleen digitaal. Maar het is niet meer weg te denken. Corona heeft ons geleerd dat we een nieuwe koers moeten gaan varen. En ik stond al op dat schip. Ik was al kapitein. De weg wordt steeds duidelijker, nu nog het goede schip, de juiste ondersteuning en een enthousiaste en gemotiveerde bemanning. (Wie had ooit kunnen denken dat ik in scheepstermen zou gaan preken - twee dierbare mensen zijn vandaag hierin mijn inspiratie) 

De zoektocht vervolgd, maar mensen, ik sta allesbehalve stil. Hier lijkt misschien rustig aan de oppervlakte,  maar denk aan die ijsberg... #ikbenechtergeentitanic #wendbaarenflexibel #vollevaartvooruit #leonardodicapriomaglidvandebemanningzijn #grapjezonietprofessioneel 😉

Tot snel!