Deze week was het echt aan de bak. Maandag vanuit huis enkele uren bezig geweest met voorbereiden. Woensdag de eerste bespreking met collega's, helaas vanuit mijn kant, via Teams, omdat er het een en al misliep.

7 Nieuwe collega's. Een heel nieuw concept. We gaan thematisch werken. Ontwikkelingsgericht. Weinig methodes maar werken vanuit doelen. En dat moeten we maar even neer gaan zetten.

Donderdag en vrijdag hele dagen opgeruimd, uitgeruimd, kennisgemaakt en verder voorbereid. 

De spanning slaat nu toe. Elk jaar heb ik weer zo'n moment. Ga ik het wel kunnen? Ben ik genoeg? Hoe zal mijn band met de kinderen zijn? En dit jaar nog een schepje erbovenop; een klas met behoorlijk wat problemen. Kinderen die beschadigd zijn. Kinderen die het thuis moeilijk hebben. Kinderen die vorig jaar, vanwege meerdere omstandigheden, vele leerkrachten hebben moeten verduren. En nu kom ik, wellicht een fulltimer, met ondertussen wel wat ervaring, maar ja, op het 'reguliere' onderwijs. De laatste 10 jaar gewerkt in groep 4 en 5. Nu wordt het groep 7. Nieuwe collega's, nog niemand om echt op terug te vallen. Elke dag toch een stuk rijden...

Ik hoop dat ik een goede keuze heb gemaakt. Spijt zal ik niet hebben, ervaringen zullen er genoeg zijn, maar ik wil echt een bijdrage leveren. Ik wil die kinderen zien opbloeien. Ik wil dat de school er staat en wat uitdraagt. Ik wil betekenis geven. 

Ik kan nog niet zeggen,  'kom maar op', want op dit moment wil ik me het liefste onder een deken verstoppen, maar ik weet dat uiteindelijk, hoe dan ook, alles weer goed zal komen....

Wens me succes, en volg me tijdens dit avontuur!