De afgelopen vakantie ben ik gaan suppen. En de reden waarom ik daarmee deze blog begin, is omdat ik het een hele spirituele ervaring vond die eigenlijk heel goed past/aansluit bij mijn (werk)leven. Ik neem je graag mee in mijn ervaring. 

Op maandag reden we naar Outdoor Valley, waar we de kaartjes voor hadden gekocht. In Ridderkerk, toen we vertrokken, scheen de zon uitbundig. Toen we zo'n 20 minuten later Bergschenhoek inreden, regende het pijpenstelen. Door de regen naar de receptie gerend. Toen al zeiknat, en nog geen sub gezien, bleek er een groep te hebben gereserveerd waardoor wij die dag geen gebruik konden maken van onze kaartjes. Of we moesten gaan kanoën. Maar dat was niet mijn doel. Dus we zijn weer vertrokken. 

Een tegenslag. Zeiknat. Niet gedaan wat ik wilde doen. Thuis gedouched, omgekleed en er uiteindelijk nog een hele leuke dag van gemaakt in het zonnige Ridderkerk en omstreken. 

Twee dagen later vertrokken we weer met goede moed naar Outdoor Valley. En ja hoor, het zonnetje bleef schenen en er waren nog precies 2 subs voor ons beschikbaar. Er waren echter wat problemen met de communicatie. En toen was er geen sub meer. We kregen excuses en drinken aangeboden en een half uur later was het zover.

Beginnend op je knieën. Voorzichtig peddelen, je evenwicht bewaren. Het doel is duidelijk. Staan op je bord. Blijven staan. En vandaaruit in beweging kunnen komen met je peddel. Na een paar tientallen meters was ik bij het 'open' water gekomen. En voorzichtig maar gefocust ging ik staan. En ik bleef staan. Het voelde goed!! Ontzettend gaaf! Ik had het gewoon gedaan! Met het risico te vallen. Met het risico nat te worden. 

Zo ook mijn keuze voor de vakantie om weg te gaan bij mijn vertrouwde stichting de RVKO en die te verruilen voor een baan verder weg, Zoetermeer, via een uitzendbureau, voor een kans om dichter bij mijn doel te komen en echt die betekenis te maken.

Staand op mijn sub kijk ik om me heen. Genietend van de zon, het kabbelende water, de eendjes die om ons heen zwemmen, de mooie natuur om ons heen en alle vrolijke mensen, kinderen in en om het water. Op het moment dat ik bedenk dat ik graag een foto had willen nemen, verlies ik mijn evenwicht en val ik in het water. Hoogmoed? Ik weet het niet. Maar, daar lag ik dan. 

En eigenlijk ben ik daar nu weer. Mijn ervaring op De Toverberg was kort en krachtig. De school was niet wat ik nodig had en ik was niet wat de school, en specifiek, niet wat de groep nodig had. Dus hier lig ik dan. Voor het eerst in mijn leven werkeloos. 

Terug in Outdoor Valley, had ik de keus. Meerdere zelfs. Net als nu. 1) In het water blijven liggen. De temperatuur was aangenaam, het uitzicht bleef mooi. Maar ik kwam nergens, ik bereikte niks. Mijn hoofd onder de kussens. Me neerleggen bij mijn lot. Daar kan ik niks mee. De tweede optie 2) met heel veel moeite het bord op klimmen om daar, veilig, vervolgens 2 uur lang op mijn knieën of op mijn buik rond te dobberen. Dat voelt voor mij hetzelfde als teruggaan naar oud en vertrouwd, regulier onderwijs, de methode volgen en doen wat ik altijd al deed. Maar word ik daar gelukkig(er) van?

Optie 3, nummer 3, daar is hij dan, en ik hoop dat hij er altijd zal zijn. Met heel veel, echt heel veel (viel me zwaar tegen en heb nog een week lang met blauwe en schaafplekken rondgelopen) moeite ben ik weer op dat bord geklommen. En ben ik weer gaan staan. En ben ik weer gevallen. Weer erop geklommen. Weer gaan staan. Een stukje kunnen peddelen. En weer gevallen. En elke keer weer toch terug erop. Toch dat doel volgen.

Dus daar sta ik nu. Ja, ik probeer alles aan te pakken. Ik solliciteer bij stichtingen om voor de klas te komen staan. Invalpools. Maar stiekem ook, en niet eens stiekem op die bedrijven die zich specialiseren in verbeteringen in het onderwijs. In die vernieuwingen. Die innovatie. Fulltime/ parttime... ik moet ergens beginnen.

Want ik heb een droom, en ik heb een doel. En hoe hard die klap ook was dat ik niet geschikt bleek voor De Toverberg, klim ik weer op mijn sub. En ik zal blijven staan. En ik zal vooruitkomen. 

Als jullie daar tips of ideeën voor hebben, dan hoor ik ze graag!